جراحی قلب و عروق را می توان شاخه ای از پزشکی تعریف کرد که در درمان جراحی بیماری های قلب و عروق خونی استفاده می شود. این روش های جراحی برای درمان حملات قلبی، آنژین صدری، بیماری دریچه قلب، آنوریسم آئورت، بیماری عروق کرونر، اختلالات ریتم قلب و سایر بیماری های قلبی عروقی استفاده می شود.
جراحی قلب و عروق به دو دسته اصلی جراحی قلب باز و جراحی قلب بسته تقسیم می شود. جراحی قلب باز برای روش هایی که قلب نیاز به در معرض قرار گرفتن دارد استفاده می شود و اغلب در روش هایی مانند جراحی قلب، تعمیر و تعویض دریچه قلب، ترمیم آنوریسم آئورت و جراحی های بای پس عروق کرونر استفاده می شود. از سوی دیگر، جراحی قلب بسته، روش‌های قلبی عروقی هستند که با تکنیک‌های کم تهاجمی انجام می‌شوند و عموماً برای اعمالی مانند کاتتریزاسیون قلب، آنژیوپلاستی با بالون و استنت‌گذاری استفاده می‌شوند.
روش های جراحی قلب و عروق خونی عموما در درمان بیماری های بسیار شدید و خطرناک استفاده می شود. بنابراین ارزیابی دقیق قبل از عمل ضروری است. در دوره بعد از عمل، پیگیری بیماران و درمان دقیق آنها اهمیت دارد.
در پایان، جراحی قلب و عروق نقش مهمی در درمان بیماری های قلبی عروقی دارد. با پیشرفت تکنولوژی، جراحی های قلب و عروق ایمن تر و کمتر تهاجمی می شوند. با این حال، از آنجایی که این روش ها دارای خطراتی هستند، انتخاب بیماران مناسب و پیگیری دقیق آنها بسیار مهم است.
